De beeldjes worden gemaakt door de houtjes te schuren en met oa touw van een grassoort, barnsteen en goudverf, en hoewel dat laatste onnatuurlijk is, brengt het wel weer een eigen energie mee, die steeds complementair is aan de interne energie van het beeld dat gemaakt wordt. Die energie brengt weer nieuwe dingen, en dat is ook de boodschap en hoop: dat ze iets goed brengen. De beeldjes lijken hier en daar wel wezens uit een ander rijk, en de titels komen vanzelf en altijd in het Engels.

Hilde Paulussen (1968) is kunsthistorica en tuinontwerper en deze collectie beeldjes brengt haar werelden bij elkaar.